Geschiedenis van de vlag

Wat is een vlag ?
Een vlag is een rechthoekig stuk doek aan een stok of mast, dat wappert in de wind.

Vlaggen bestaan al heel lang. Al in de prehistorie tekenden de mensen vlaggen op de rotsen of op dierenhuiden. Ook de Egyptenaren voerden vlaggen aan een soort speer. De Romeinen waren de eersten, die oorlog voerden met een vlag (of vaandel) aan een stok. Vlaggen betekenen iets. Ze hebben tekens, net als op wapenschilden. Hier kun je dingen aan herkennen: een land, stad, familie, schip, etc. . Iedere kleur of teken heeft een betekenis.Een vlag vertelt vaak over de geschiedenis van een land. De vlag verbroedert : laat zien dat je bij elkaar hoort. Daarom zijn mensen trots op hun landenvlag.
Er zijn verschillende uitvoeringen. Een vlag is meestal rechthoekig, verhouding hoogte: lengte ca. 1:1 tot ca. 1:3. Soms zijn ze vierkant of zelfs driehoekig.
Een lange, dunnen vlag heet een wimpel (zie onderstaand hoofdstuk ‘vlaggenterminologie’). Vaak heeft een vlag gekleurde strepen of staan er sterren op. Er zijn ook vlaggen met andere tekens: een maan, een zon, kruizen of nog meer. Schepen kunnen onderling boodschappen naar elkaar geven. Dit doen ze met seinvlaggen. Iedere vlag en ieder teken betekent iets. Dit begrijpt iedere zeeman.

Geschiedenis Nederlandse vlag
Vòòr onze jaartelling behoorde het huidige Nederlandse grondgebied tot het Romeinse Rijk. De Romeinen trokken zich omstreeks 400 jaar vòòr Christus uit dit gebied terug, waarna Germaanse en Keltische stammen zich er vestigden.
Van 1363 tot 1482 werd het gebied bestuurd door de Hertogen van Bourgondië en vanaf het eind van de 15de eeuw door Spanje.In de 16de eeuw kwamen de Prins van Oranje en andere edelen in opstand tegen de koning van Spanje Philips II. De Tachtigjarige Oorlog (1568 – 1648), die hiervan het gevolg was, werd beëindigd met het tekenen van het Verdrag van Westfalen in 1648. Hierin werd erkend dat de Noordelijke Nederlanden een onafhankelijke staat vormden. De oorlogsvoering tussen de Nederlanden en Spanje werd gunstig beïnvloed door de economische opbloei van de Nederlandse Staat in de eerste helft van de 17e eeuw – de Gouden Eeuw – met ongekende activiteiten op gebied van bouwkunst, beeldende kunst,
letterkunde en wetenschap, die haar invloed tot ver buiten de landsgrenzen deed gevoelen.
In de 17e eeuw zeilden Nederlandse, Britse en Portugese schepen naar alle delen van de wereld, o.a. naar Chili. Nederland was toen een belangrijke handelsmacht.
In 1795 bezette de Franse Keizer Napoleon Nederland; in 1810 werd het land ingelijfd bij het Franse Keizerrijk. De Franse bezetting duurde tot 1813. Na de val van Napoleon keerde uit Engeland de gevluchte Prins van Oranje weer naar Nederland terug en werd Nederland in 1815 een Koninkrijk.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) bleef Nederland neutraal. Dit was aanvankelijk ook haar houding aan het begin van de
Tweede Wereldoorlog, maar Nazi Duitsland negeerde deze positie en bezette het land van mei 1940 tot en met mei 1945. Uiteindelijk werd Nederland bevrijd door de Geallieerden.
Tot het midden van de vorige eeuw bezat Nederland een aantal belangrijke koloniën (Indonesië, Suriname, Antillen). Indonesië kreeg haar onafhankelijkheid in 1949, terwijl Suriname pas veel later (1975) onafhankelijk werd.
De Nederlandse Antillen en Aruba maken sinds 1954 deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. Aruba verwierf in 1986 binnen het Koninkrijk een aparte status.

De Nederlandse vlag
De Nederlandse vlag heeft drie horizontale strepen: rood, wit en blauw (van boven naar beneden).In de opstand (1568-1648) tegen Koning Philips II van Spanje, voerden de opstandelingen met aan het hoofd de Prins van Oranje, de “princevlag”met de kleuren orange-blanje-bleu naast de eenkleurige oranjevlag (de vlag van het Huis van Oranje-Nassau). Helemaal zeker is dit niet. Ook de rood-wit- blauwe kleuren worden reeds eind 16e eeuw gesignaleerd. Deze laatste kleuren zouden zijn ontleend aan de kleuren van de jachthoorn in het wapen van de Prins. De Republiek der Verenigde Nederlanden voerde de Statenvlag, de gekroonde rode leeuw met zwaard en pijlenbundel. Er was dus sprake van verschillende semi-officiële vlaggen.
Aan het eind van de 16e eeuw kwam er pas enige eenheid in de vlag. Vanaf 1937 (Koninklijk Besluit van 19 februari) is de rood-wit-blauwe vlag de officiële Nederlandse vlag. Bij officiële gebeurtenissen m.b.t. de leden van het Koninklijk Huis wordt boven de rood-wit-blauwe vlag ook nog een oranje wimpel gevoerd.

Rood-Wit-Blauwe vlag
Rood-wit-blauw of oranje boven
De kleur van de bovenste vlaggenbaan scheurt Nederland al eeuwen doormidden. Die was oorspronkelijk oranje, maar is nu rood. De oranje wimpel is een compromis om de verbondenheid – Oranje Boven – met het koninklijk huis te visualiseren. Dat het vorstenhuis Oranje heet, komt hier even goed uit. Het maakt Nederland het enige land ter wereld dat zijn nationale vlag bij enkele zorgvuldig geselecteerde gelegenheden verbouwt.Als de geuzen enkele maanden na de inname van Den Briel Gouda binnentrekken, voeren ze “vendelen orangien, wit en blaauw” met zich mee. De kronieken geven niet aan hoe ze er precies uitzagen. En niemand is er nog in geslaagd een sluitende verklaring te geven voor de keuze van juist deze kleuren. Oranje herinnert ongetwijfeld naar Willem van Oranje. Maar waar wit en blauw naar verwijzen? Wat er ook van wordt beweerd, het blijven gissingen. ?Voor de geschiedschrijving was het handig geweest als iemand vier eeuwen geleden een of ander geboortebewijs van de vlag had uitgeschreven.
Nog tijdens de Tachtigjarige Oorlog komen er driebanige vlaggen in zwang. De Admiraliteit van Zeeland bestelt in 1587 enkele vlaggen “van de couleuren oraenge, blanche, bleu, in dry velden, om deselve vlaggen te gebruycken op schepen van oorloge”.
Het oranje in de vlag verschiet snel naar rood, al blijft het raadselachtig waarom. Anti-Oranje gevoelens kunnen een oorzaak zijn, want het rood verdringt het oranje definitief rond 1650 als er geen stadhouder is. Maar waarom houdt zij de ‘Prinsenvlag’ als bijnaam? Of was de kwaliteit van de Zeeuwse meekrap zo slecht dat er geen oranje kleurstof meer van kon worden gemaakt, zoals een andere theorie probeert te bewijzen?
De kleur van de bovenste baan van de vlag wordt rond 1780 inzet van politieke strijd. De prinsgezinden zweren bij oranje-wit-blauw, de patriotten bij rood-wit-blauw. In 1787 besluiten de prinsgezinde Utrechtse Staten, die in Amersfoort vergaderen, menen dat de vlag bestaat uit “de gecombineerde couleuren van oranje, wit en blaauw, waarbij ’s Lands vlag van ouden tijden af door geheel Europa bekend is geweest”. Als ruim een week later de rivaliserende patriottische Staten – in Utrecht – bijeenkomen, verbieden die het oranje-wit-blauw, want die was “nimmer ’s Lands of der Staten vlag”.
Als de Fransen eind 1794 de Verlichting komen brengen, is er geen plaats meer voor de Oranjes en dus ook geen oranje. Twee weken voordat de Staten-Generaal in maart 1796 plaatsmaken voor de Nationale Vergadering van de Bataafse Republiek, besluiten die nog snel: “Dat voortaan en in het toekomende de Nationaale Vlag van deezen Staat zal zyn de gewoone en altoos in gebruik geweest zynde Bataafsche of zoogenaamde Hollandsche Vlag, bestaande in drie evenwydige en horizontaale Banden van gelyke breedte, en van welken de bovenste rood, de middenste wit, of ongekleurd, en de benedenste blaauw gekleurd is”.
Dezelfde vlag doet ook dienst als nationaal symbool van het Koninkrijk Holland dat in 1806 wordt geproclameerd. Napoleon dwingt in maart 1810 Holland diens in keizerrijk en wordt de driekleur ingewisseld voor de tricolore. Het toeval wil dat dezelfde kleuren heeft, maar in verticale banen. Als de Fransen in november 1813 worden verjaagd, wil Nederland weer zaken doen met de Oranjes. Op veel plaatsen worden efffen oranje vlaggen uitgestoken. Maar ook het horizontale rood-wit-blauw komt van zolder. De Amsterdamsche Courant van 24 november 1813 merkt in het feestgedruis iets merkwaardigs op: “De Hollandsche Vlag met Orange Cravatte versierd, [is] uit den Toren van hetzelfde Paleis uitgestoken.” Het is de geboorte van de huidige traditie, om met de wimpel (strik) loyaliteit met het Oranjehuis te tonen.
Koning Willem I laat de vlag zoals hij haar aantrof: rood, wit en blauw. Zeer tot verdriet van de oranjeklanten, die het liefst de Prinsenvlag terugzien, waarmee vanaf dan het oranje-wit-blauwe doek wordt bedoeld. Zij graven in de rond 1865 de strijdbijl weer op, als een halve eeuw hernieuwde onafhankelijkheid wordt herdacht. Nadat de strijd aanvankelijk luwt, is het de Haagse correspondent C.K. Elout van het Algemeen Handelsblad die in 1923 – Wilhelmina is dan 25 jaar koningin – het vuurtje weer aanjaagt met pleidooien voor herinvoering van het ‘Oranje, blanje, bleu’. “Hoe men komen moet tot vlagverandering? Wel, doordien zóóveel burgers ervóór verklaren, dat de Regering het initiatief tot de verandering kan nemen.”, stelt Elout voor.Nederland raakt in de crisisjaren meer en meer verdeeld over een symbool dat juist bedoeld is als symbool van eenheid. Voorstanders van de herinvoering van het oranje zijn in alle politieke richtingen en zuilen te vinden, evenals de voorvechters van het rood. Alleen de NSB schaart zich als één blok achter de Prinsenvlag. Zuid-Afrika bedankt in mei 1928 Jan van Riebeeck voor het bij Kaap de Goede Hoop aan land gaan met de invoering van het oranje-blanje-bleu.
Minister-president Colijn is het in februari 1937 zat. Hij vraagt koningin Wilhelmina een Koninklijk besluit te tekenen waarin wordt vastgelegd: “De kleuren van de vlag van het Koninkrijk der Nederlanden zijn rood, wit en blauw”. Tijdens haar wintersportvakantie in Oostenrijk zet zij haar handtekening.Het is de vooraankondiging van een Vlaggenwet, die het kabinet-Colijn drie maanden later bij de Kamer indient. Daarin wordt onder meer de vorm van de nationale driekleur vastgelegd: “De vlag heeft de vorm van een rechthoek, waarvan de lengte zich verhoudt tot de hoogte als drie tot twee.” Tot een behandeling van het wetsvoorstel zal het nooit komen, maar de huidige vlaggen zijn allemaal in deze verhoudingen.
Direct na de inval van nazi-Duitsland worden alle pro-Oranje-uitingen in de ban gedaan. De Nederlandse driekleur volgt begin juni 1944. De NSB heeft inmiddels zich inmiddels ontfermt over het oranje-blanje-bleu. In 1951 trekt de regering het vooroorlogse voorstel tot een vlaggenwet weer in – wegens overbodigheid. In opdracht van het Ministerie van Marine had het Nederlands Normalisatie-Instituut drie jaar eerder de exacte vlaggenkleuren becijferd, aan de hand van een methode opgesteld door het Comité International de l’Eclairage. In de standaard heet het: “De kleur rood moet zijn helder vermiljoen met de trichromatische coördinaten X= 17,2; Y=9,0 en Z=2,6. De kleur blauw moet zijn kobaltblauw met de trichromatische coördinaten X=7,8; Y=6,8 en Z=26,7.”

Bron: Jos Poels; NRC Handelsblad 28 april 2000, Achterpagina.

De Oranje-Blagne-Bleu of Prinsevlag
Dan nog enige verdere informatie over de Nederlandse vlag door dhr A.A. Zijlstra, een bekende Enschede’er en een goede bekende van mij.

Geschiedenis van de Prinsevlag
De OBB is de eerste vlag ter wereld met een indeling in drie evenwijdige kleurstroken, en ontstond in 1572, toen Willem I van Oranje stadhouder werd van Holland en Zeeland. ?De vlag werd gehandhaafd bij de Unie van Utrecht (23-01-1579) en verving daarmee officieel de vlaggen van de Zeven Provinciën. De volgorde van de kleuren, tot dan min of meer willekeurig, werd in 1599 vastgelegd. Om de herkenbaarheid van de vlag van de Republiek der Nederlanden op zee te vergroten werd in 1630 de oranje baan in de vlag vervangen door een rode. In 1937 werd het donkerblauw vervangen door kobaltblauw.

Opbouw van de Prinsevlag
De kleuren blauw en wit zijn de livreikleuren van het Prinsdom Oranje (Fr.). De oranje baan werd toegevoegd als persoonlijk eerbetoon aan Willem I, Vader des Vaderlands. De Prinsevlag heeft vele landen en volkeren in hun vrijheidsstrijd danwel ontwikkelingssprongen tot het ontwerp van de eigen vlag geïnspireerd, met als bekendste voorbeelden de Franse (Franse Revolutie, 1789) en de Russische (Czar Peter de Grote, 1697) vlag (maar ook die van de Joegoslavische republieken). Ook de Zuid-Afrikaanse vlag van voor 1994 is niets anders dan de Prinsevlag (ter herinnering aan de landing van 90 VOC-manschappen o.l.v. de arts Jan van Riebeeck in de Kaapprovincie op 06-04-1652) met daaraan toegevoegd in de witte baan de vlag van Oranje-Vrijstaat geflankeerd door die van Transvaal en Groot-Brittannië (voor Natal en de Kaapprovincie) als symbool voor de vier gebieden verenigd in de Zuid-Afrikaanse Republiek.

Oranje Boven
De Nederlandse driekleur is ontstaan omstreeks 1630, tijdens de tachtigjarige oorlog met Spanje. Vóór 1630 hadden de Nederlandse rebellen, de watergeuzen, een vlag met horizontale oranje-wit-blauwe banen. De strijdkreet “Oranje Boven” van de watergeuzen verwijst zowel naar de vlag als naar hun leider, Prins Willem van Oranje. Behalve oranje kreeg de vlag de koninklijke kleur blauw van het geslacht Nassau. De Nederlandse driekleur werd een symbool van vrijheid en bleef dat ook toen de kleur oranje van de vlag later in rood veranderde. Vandaar dat de Nederlandse bevolking op feestdagen de oranje wimpel boven de nationale vlag mag voeren. Om het ceremoniële hijsen van de vlag extra kleur te geven, wordt soms het volkslied gespeeld. Wanneer de vlag in top wordt gehesen mag dat echter niet. Op dat moment mag er alleen tromgeroffel klinken. Hetzelfde geldt voor het neerlaten van de vlag. Wanneer de vlag in top is gehesen is het gepast als de vlaggehijser enkele passen van de mast af een kort moment stil blijft staan bij wijze van groet aan de landsvlag.

Amerikaanse vlag
Op deze pagina wordt – op veler verzoek – de geschiedenis van de Amerikaanse vlag beschreven, met de belangrijkste gebeurtenissen per jaar gerangschikt.

1776
Op 1 januari 1776 werd de nieuwe vlag voor het eerst getoond. De vlag had 13 rode en witte strepen in om-en-om formatie (7 rode en 6 witte) en in de linkerbovenhoek was de Union Jack te zien (een verkleinde versie van de Britse vlag). Een aantal historici denkt dat de eerste Amerikaanse vlag gemaakt werd door Betsy Ross, een naaister uit Philadelphia, maar dit is nooit officieel bevestigd.

1777
Op 14 juni bepaalde het Congres het volgende: “Resolved: that the flag of the United States be thirteen stripes, alternate red and white; that the union be thirteen stars, white in a blue field, representing a new constellation.” De Union Jack in de linkerbovenhoek werd daarmee vervangen door een cirkel van 13 sterren, waarbij elk van de sterren een Amerikaanse staat voorstelde.
Deze dertien staten hadden zich gezamenlijk in 1776 onafhankelijk verklaard en waren: Delaware, Pennsylvania, New Jersey, Georgia, Connecticut, Massachusetts, Maryland, South Carolina, New Hampshire, Virginia, New York, North Carolina en Rhode Island.

1787
De Amerikaanse vlag werd voor het eerst aan de wereld getoond door kapitein Robert Gray, die met zijn zeilschip de wereld rondvaarde.

1795
De vlag werd in dit jaar met twee sterren uitgebreid, staande voor de nieuw toegelaten staten Vermont en Kentucky.

1814
Op 14 september 1814 schreef Francis Scott Key het lied “The Star-Spangled Banner” ter ere van de Amerikaanse vlag. In 1931 werd het lied als het officiële Amerikaanse volkslied ingesteld.

1818
In 1818 werd de Amerikaanse vlag uitgebreid naar 20 sterren, staande voor de staten Tennessee, Ohio, Louisiana, Indiana, Mississippi. In hetzelfde jaar bepaalde het Congres dat het aantal strepen altijd op 13 zou blijven staan (daarmee de 13 originele Amerikaanse staten symboliserend), terwijl voor elke nieuwe staat één nieuwe ster aan de vlag kon worden toegevoegd op de eerstvolgende 4e juli (Onafhankelijkheidsdag) na toelating van de staat in de Unie.

1819-1859
Let op: het jaar waarop de ster werd toegevoegd aan de vlag hoeft niet gelijk te zijn aan het jaar van toetreding tot de Unie van de betreffende staat!
1819: Illinois (21e ster). 1820: Alabama, Maine (22e en 23e ster). 1822: Missouri (24e ster). 1836: Arkansas (25e ster). 1837: Michigan (26e ster). 1845: Florida (27e ster). 1846: Texas (28e ster). 1847: Iowa (29e ster). 1848: Wisconsin (30e ster). 1851: Californië (31 ster). 1858: Minnesota (32e ster). 1859: Oregon (33e ster).

1861
Kansas trad toe (34e ster). In dit jaar werd ook de eerste vlag van de CSA geadopteerd, de Stars en Bars. Dit naar aanleiding van de afscheiding van 13 Zuidelijke staten van de Unie, wat tot de Amerikaanse Burgeroorlog leidde. Daar de afscheiding van deze staten nooit door de Unie erkend werd, zijn de sterren van deze staten nooit verwijderd van de Amerikaanse vlag.

1863
West Virginia trad toe tot de Unie (35e ster). West Virginia scheidde zich in 1863 af van de staat Virginia, die met de CSA meevocht tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. De bevolking van het westelijke deel van Virginia was echter Uniegezind en adopteerde daarom in 1863 een eigen grondwet. De afscheiding werd werd in de Unie met veel gejuich begroet en West Virginia werd niet veel later toegelaten als de 35e staat. De beide delen van Virginia zijn nooit meer samengevoegd, zodat West Virginia ook vandaag de dag nog een officiële Amerikaanse staat is.
1865-1877
1865: Nevada (36e ster). 1867: Nebraska (37e ster). 1869: De Amerikaanse vlag verscheen voor het eerst op een postzegel. 1877: Colorado (38e ster).

1890
North Dakota, South Dakota, Montana, Washington en Idaho traden toe tot de Unie (39e t/m 43e ster). Let op: Met Washington wordt hier de meest noordwestelijke staat van de VS bedoeld, dus niet de hoofdstad van de VS, die met Washington DC aangeduid wordt. DC staat daarbij voor “District of Columbia”, waarmee de stad bij geen enkele staat hoort maar een onafhankelijke gouvernementele regio is.
1891-1908
1891: Wyoming (44e ster). 1896: Utah (45e ster). 1908: Oklahoma (46e ster).
1909
De Amerikaanse vlag werd in dit jaar door Robert Peary op de Noordpool geplaatst.

1912
New Mexico, Arizona (47e en 48e ster).

1945
De Amerikaanse vlag die op 7 december 1941 op Pearl Harbor gevlogen werd, toen de Japanners de Amerikaanse marinebasis daar aanvielen, werd op 14 augustus 1945 op het Witte Huis gevlogen ter ere van de Amerikaanse overwinning op Japan en de overgave van dat land aan de Amerikaanse strijdkrachten.
1959-1960
1959: Alaska (49e staat). 1960: De 50e en laatste ster werd in dit jaar aan de Amerikaanse vlag toegevoegd vanwege de toelating van Hawaii tot de VS. Sinds dat jaar is de Amerikaanse vlag qua aantal sterren dan ook onveranderd gebleven.

1963-1969
1963: De Amerikaanse vlag werd op de top van Mount Everest geplaatst door Barry Bishop. 1969: Op 20 juli werd de Amerikaanse vlag op de maan geplaatst door Neil Armstrong.

Europese vlag
De Europese vlag is niet alleen het symbool van de Europese Unie, maar ook van de eenheid en de identiteit van Europa in bredere zin. De cirkel van gouden sterren staat voor de solidariteit en de harmonie tussen de volkeren van Europa.
Het aantal sterren heeft niets te maken met het aantal lidstaten. Er zijn twaalf sterren omdat dit cijfer traditioneel een symbool is van perfectie, volledigheid en eenheid. De vlag blijft dan ook dezelfde, ongeacht de uitbreidingen van de EU.

Geschiedenis van de Europese vlag
De geschiedenis van de vlag gaat terug tot 1955. Op dat ogenblik bestond enkel de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal met zes lidstaten. Verschillende jaren eerder was echter een ander orgaan opgericht dat meer leden telde de Raad van Europa en dat zich bezighield met de bescherming van de mensenrechten en de bevordering van de Europese cultuur.
De Raad van Europa wilde een eigen symbool. Na uitgebreid overleg werd het huidige embleem gekozen – een cirkel met twaalf gouden sterren op een blauwe achtergrond. In verschillende tradities is twaalf het symbolisch cijfer voor volledigheid. Het stemt uiteraard ook overeen met het aantal maanden in een jaar en het aantal uren op een klok. De cirkel is onder andere het symbool van de eenheid.
De Raad van Europa riep later de andere instellingen op om dezelfde vlag te gebruiken en in 1983 stemde het Europees Parlement hiermee in. Ten slotte kozen de staatshoofden en regeringsleiders van de EU in 1985 de vlag als officieel embleem van de Europese Unie die in die tijd nog de Europese Gemeenschappen werd genoemd.
Sedert begin 1986 is de vlag het symbool van alle Europese instellingen.De Europese vlag is het enige embleem van de Europese Commissie – de uitvoerende macht van de EU. De andere instellingen hebben, naast de Europese vlag, ook een eigen embleem.

Verenigde Naties vlag
De oprichting van de Verenigde Naties vond plaats op 26 juni 1945 tijdens de “Conferentie van San Francisco”. Hier werd het handvest van de Verenigde Naties ondertekend. Hierin staan de doelstellingen van de VN en de rechtsregels van het hernieuwde Internationaal Gerechtshof. Het handvest trad in werking op 24 oktober 1945. Op deze datum wordt nu elk jaar de “Dag van de Verenigde Naties” gevierd.
VN embleem: Op 7 december 1946 werd het huidige United Nations embleem/logo goedgekeurd.Het ontwerp is een afbeelding van de wereld centraal gezien vanaf de Noordpool.De aarde wordt weergegeven door een boog tussen het zuidpunt en het snijpunt van de verticaal cirkel gemeten in de richting Z.W.-NO. en is omgeven door een traditioneel gekruiste goudkleurige olijftak omgeven door een lichtblauw veld. De waterpartijen op de aardbol zijn in het wit weergegeven.De weergave van de kaart breidt zich uit tot de 60e zuidelijke breedtegraad weergegeven door vijf gecentreerde cirkels.

Symbool: Olijf takken symboliseren de vrede. De wereldkaart toont de werelddelen waartoe de hoofdactiviteiten van de UN (United Nations) zijn bedoeld, vrede en veiligheid.
Het gebruik: Het gebruik van het UN embleem/logo is geregeld in een resolutie van de General Assembly resolutie 92 (1), 1946

Vlag Verenigde Naties
De vlag van de VN is goedgekeurd op 20 oktober 1947. De vlag heeft een lichtblauwe achtergrond (PMS279) met daarop gecentreerd het officiële embleem van de VN. De afmetingen voor de VN vlag kunnen zijn 2:3 of 3:5 (hoogte: breedte) of de afmeting van de nationale vlag die in het land waar de vlag hangt gebruikelijk is.
Het gebruik van deze vlag is beschreven in: United Nations flag code and regulations

Olympische vlag
Deze vlag is er niet zomaar. Alles heeft een betekenis.
Het motief van de 5 ringen had Baron Pierre de Coubertin uit het oude Olympia, daar was dat gegrafeerd in een steen. Hier komen de beteknissen van de kleuren:

• Blauw : Symbool voor Europa
• Zwart : Symbool voor Afrika
• Rood : Symbool voor Amerika
• Geel : Symbool voor Azië
• Groen : Symbool voor Australië
• Witte achtergrond : Symbool voor de vrede tijdens de spelen